Ben koroda uzun saçları balıksırtı örülmüş, siyah etek, beyaz mus çorap, siyah kurdelesi de eksik olmayan, beyaz gömlekli, sınıfta iki tane Merve Altun olduğu için öğretmeninin adını "Sarı Şeker" koyduğu o minik kız. Ne ara büyüdük de aşk meşkle uğraşıyoruz yahuu.. Asıl olay da bu değil aslında. Hayatımda alışmaya zorlandığım değişimler var olmakta. Ben zor alışırken çevremdeki mahlukların normal karşılamasını beklemek de saçma. "Milletin ağzı torba değil ki büzesin" ne kadar doğruu.. Ne istediğini bilmemek kadar da boktan bir durum yok. İstediğim şey bu değildi ki beniim.. Lakin yerimde olmak isteyen yüzlerce insan vardır eminim ki. Ben daha Allahtan belamı mı istiyorum ne yapıyorum. Artık kendim ve hayatım adına kararlar alabilen ve bu kararlar arkasında durabilen bir Merveyim. ÖSYM denilen savaşı kazanmak beni fazlasıyla olgunlaştırdı. Artık hayatımda istediğim gibi gerçekleşmeyen yeni bir dönem başlıyor. Bindik bi alamete gidiyoz kıyamete gibi haydi bakalım.

Hayatın zor olduğunu hepimiz biliyoruz. Zaman geçtikçe hayattan çok bir şey öğrenmiyoruz aslında. Tek bir şey öğreniyoruz. O da "acıya dayanmak" olsa gerek.. Yapacak hiçbir şeyimiz yok.. Belki bazen olabilir.. Ahh ihtimaller..  Elimizden bir şey gelmemesi ne acı değil mi? An kadar yakın bir asır kadar uzak olmak... Sonunda ağladığımız filmlere benziyordu.. Ama film olmayacak kadar kısaydı.. Yapılabilecek bir şey yoktu. Ne kadar isterdim her şeyin farklı olmasını. Olmadı.

Ben sadece sevmek istemiştim seni, İlk kez yanında olduğum gibi davranabileceğim birisini bulmuştum, İlk kez hiçbir şeyi saklamama gerek kalmayan birisini, Acıyı birlikte çekebileceğimiz birisini, Sürekli kaçmak zorunda kalsakta.. Onunla olabileceğim ve güvenebileceğim birisini. Acı çekmeyi hobi edinmiştim oysa ki senden önce sevmek nedir bilmemiştim ben.. Sadece dış görünüşe önem vermiştim, Hiç bu kadar derinden hissetmemiştim kalp atışlarımı duyar gibi oldum sanki. Sen diyor onlar, Neden gittiğini soruyorlar bense ne cevap vereceğimi bilmiyorum.. Onlarsa beni dürtülemekten vazgeçmiyorlar.

Eskiden attığı mesajları özlüyorum sadece
İlk günleri.İlk günler hep özlenir..Ama iddia ediyorum kimse bu şekilde özlememiştir..
Sonra o “özledim” diye mesaj atsa.
Asla olmayacak düşlerim ve ben.
Onu hala seviyor muyum ? Bilmiyorum ya da evet ya.
Sadece bu sevgi değişti o kadar
Artık onu öpmekten çok sadece mutlu olmasını istiyorum
Sevgilim demekten çok sadece merhaba demek istiyorum
Gözlerine bakarak.
Hayatı istediği gibi olsun
Sadece huzurlu olsun istiyorum
Yorulmasın
Üzülmesin
Yüzü gülsün istiyorum.
Bir parça yüzü gülse mutlu oluyorum
Aşk değilde onu bir insanın dostunu sevdiği gibi seviyorum
O mutlu olsun
Ben böyle idare ederim.

Çok değil geçen yaza dönsem yeterdi oysa

Bütün umutlarımı yitirmiş olsam da

Çoğu kişi kimsen bahsettiğimi anlamıştır.

Olsun zaten aşklar hep böyle..

 Aslında nasıl başlamam gerektiğini bile bilmiyorum ama bu aralar kendimi çok yalnız hissediyorum ve duygularım çok karışık.Kime neye güveneceğimi şaşırmış durumdayım.Hatayı başkalarında arıyorum sanırım.. ama hata bende mi onlar da mı onu da bilmiyorum.Her şeyden bıkmış durumdayım ve aslında  kimseyi sevmiyorum, yalnız kaldığımda kimse de aklıma gelmiyor ki eminim ben de kimsenin aklına gelmiyorumdur.Herşeyden herkesten çok uzağım bu aralar.Odama kapanmak istiyorum ve o kadar ağlamak istiyorum ki gözlerimden bi damla yaş gelmiyor..